OSZKLENI NAD SZKLARKĄ, czyli zrozumieć, co to znaczy "szklić komuś"

Miało być PO PŁASKIM! i było -choć czasami malutkie podejścia rujnowały moje poczucie własnej wartości.Pierwszy postój Leśna Huta

W "szklanym sklepie" tłum i mnóstwo bibelotów.
-Chyba nic sobie nie kupię, bo po co mi szklany kotek?-zastanawiam się głośno.
-ŻEBY SIĘ KURZYŁ-podpowiada mi BRATOWA, OSZCZĘDNY się cieszy a ja- oszczędzam!
Nie na długo.
Pokaz dmuchania szkła .

Zafascynowana patrzę, jak z pieca wychodzą szklane kulki zamieniające się w kotki, pingwiny i kule do papieru- MAGIA!
-A JAK ZGADŁAM TO DOSTANĘ TEGO PINGWINKA ZA DARMO?-pyta FLIRCIARA, która przez cały czas dogaduje artystom.
Szklarz nie traci rezonu.
-Niech pani nadstawi rączki to od razu dam!-odpowiada i bibelot o temperaturze 700 stopni bezpiecznie ląduje w komorze do chłodzenia.
Po pokazie od razu lecę kupić kotka, BRATOWA wychodzi ze szklaną żyrafą, co kończy się tym,że niosę w torebce dwa szklane arcydzieła i nie muszę już uważać ,żeby  na trasie nie potłuc tyłka- MAM CO INNEGO DO PILNOWANIA.
Następny przystanek- CHATA WALOŃSKA
-TO OD RUSKICH WALONEK-mąż i brat są zgodni w tej kwestii.

Po obejrzeniu wystawy WSPANIAŁOMYŚLNY w ramach prezentu kupuje mi DWA wisiorki-zaszalał człowiek jak nic, w końcu jutro rocznica ślubu cywilnego, czyli tego, "który się nie liczy"(myśli,że się wykręci za sześc zł)i obiecuje jako dodatek CHATĘ NA SPRZEDAŻ

ale jak widać NIEZBYT CHĘTNIE
Spacer nad wodospad-Piękny!

na szczycie widoczne rusałki na KOTURNACH

i dziękujemy Bogu,że CIENISTY, bo w słońcu gorąco.
Po naleśnikach siły zregenerowane, jeszcze rzut oka na rusałki, które w butach na koturnie przełażą za barierkę ze znakiem-PRZEKREŚLONE STOPY (widocznie uważają,że TAM NIE MOŻNA NA BOSAKA),krótkie oczekiwanie na dodatkowe atrakcje (może się której nóżka omsknie)i marsz dalej- jak zapewniano WIELBICIELKĘ GÓR OD DOŁU-TRASĄ DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH (fakt zapisany na mapie).
NIKT NIE NAPISAŁ,ŻE TO POD GÓRĘ-wprawdzie tylko trochę, (LOGICZNE,ŻE JAK BYŁO W DÓŁ TO MUSI BYĆ W GÓRĘ KOBIETO!) ale i tak po przyjściu do domu wyglądałam jak kamienny rycerz z Bolkowa.

Ale spacer do karczmy i tak musiałam zaliczyć.
KIEROWNIK wycieczki zaproponował udział w gali Piosenki Studenckiej
-ALE GDZIE TO GRAJĄ?-zastanawiał się głośno.
-PONURA MAŁPA-pomógł mu MIEJSCOWY MIŚ ( zdjęcie za piątala- nie skorzystałam) a ja zaczęłam przeczesywać kędziory i szczerzyć zęby  do okolicznych szczytów-NADAREMNO, bo okazało się,że to nazwa ("POd ponurą małpą") kempingu,który niedawno opuściliśmy.
Na powrót już było za późno -a szkoda, bo po przeczytaniu relacji Marii trochę żal.
Swoją TURYSTYCZNĄ POSTAWĘ oceniam dziś na DNO I TRZY METRY MUŁU,ale może się wyrobię szczególnie,że kolejna wycieczka na północ- BĘDĄ ZAMKI I RYNECZKI...I PO PŁASKIM!
PS.Właśnie oglądaliśmy z BRATEM fotki, na których wyglądamy- jak reklamy Michelina (SZCZEGÓLNIE JA) i rżeniem obudziliśmy WYPOCZYWAJĄCEGO TELEWIDZA. BRAT łaskawie zezwolił na publikację swojego wizerunku, ale zaznaczył:
-TYLKO NIE PRZYZNAWAJ SIĘ,ŻE TO JA- NAPISZ,ŻE TO ANONIMOWY PRZYSTOJNIAK i natychmiast zwrócono RZĘŻĄCYM ZE ŚMIECHU  uwagę,że jest CISZA NOCNA-DOBRANOC!