Dlatego z SZACUNEM I PODZIWEM NA STOJĄCO (o ile na to pozwoliłoby chwiejące się ciało i nogi przygniecione opasłym kotem) wspominam ostatni wypad do przytuliska z teściem -lat 80 z górką.
Zapakowaliśmy regalik,żeby w/w miał gdzie rozłożyć swoje akcesoria, bo szafeczka z której regularnie wystawiał mi zawartość na schody ( a ja regularnie dziwiłam się SKĄD TO????) poszła do innego kąta.
-No to DO ROBOTY-zakrzyknął gromko ledwo tylko rozpakował swoje bagaże.
-Najpierw ROBOTA POTEM PICIE- zdecydowanie sabotował tęskne spojrzenia NIEKTÓRYCH w kierunku kufla.
Zabrali się za układanie drewna w stodole
powierzając mi zaszczytny dozór nad domowym ogniskiem, czyli MOGŁAM GRZAĆ GNATY I UDAWAĆ,ZE PRACUJĘ.
Pasowało mi to bardzo, ale zanim zaległam, poszłam na obchód grzyborodnych lasów.
BOGACTWO-całe się zmieściło na zdjęciu.
Jadalnych ani widu ani słychu ( chociaż w przypadku grzybów to stwierdzenie chyba idiotyczne), za to nowe TABLICE INFORMACYJNE GOSPODARZA Z ZAGRODZONEJ DROGI robiły wrażenie!
Za górką grzybów nie było, ALE LASU TAKŻE ZARÓWNO TEŻ!!! Stałam jak głupia wybałuszając gały na RZEŹ!
Tylko brzozy się nie poddają.
-MOŻE BYĆ ŻMIJA- zawyrokował TEŚĆ, który właśnie skończył roztaczać wizje "jak to można CAŁY DOM OPRYSKAĆ TRUCIZNĄ I WTEDY NIC CI NIE WLEZIE"
-POTRUJEMY SIĘ WSZYSCY-OBROŃCA ŻMIJ ruszył do kontrataku-A pod drewnem może mignęła Ci mysz-ZGASIŁ OCHOCZEGO TRUCICIELA.
-Jaka tam mysz!!!-dobrze widziałem ,że COŚ INNEGO!-zdenerwował się SPOSTRZEGAWCZY i zarządził, nie zważając na TĘPY OPÓR MATERII ( ja udawałam,że nie widzę błagalnego wzroku MĘŻA- W KOŃCU TO NIE MÓJ OJCIEC!) PRZEKŁADANIE DREWNA JESZCZE RAZ!
Okazało się,że MIAŁ RACJĘ.
Pod kolejną kłodą usiłował zapaść w sen zimowy MOTYLEK!!!
(pewnie ten ZŁOWROGI)
-NO I MIAŁEM RACJĘ,ŻE NIE MYSZ-zatriumfował i zarządził OBCHÓD I WYCINKĘ ZBĘDNYCH GAŁĘZI ZACIENIAJĄCYCH PODWÓRKO. Widząc STAN ZGRZYTAJĄCEGO ZĘBAMI z własnej inicjatywy odchwaściłam ogródek.
przed i po
zebrałam pokaźny zbiór warzyw
i owoców
jabłko sztuk 1
i malowniczo padłam na kanapę prawie bez dechu, ale uświadomiłam sobie,że za chwilę PRZYJDĄ PRACOWNICY i zwlokłam się,żeby zaimprowizować kolacyjkę.
Przyszli. WESOŁY JAK SZCZYGIEŁEK I WYKOŃCZONA CHMURA GRADOWA.
-No i jak wam poszło?-zainicjowałam inteligentną dyskusję.
-A dobrze- SZCZYGIEŁEK, jak zwykle optymistycznie zapewnił mnie jeszcze,że jutro to "mi to wszystko stare drewno potną,żeby był czym palić na zimę".
CHMURA JAK TO CHMURA- NIE POWIEDZIAŁA NIC , ale na drugi dzień z gracji i sprężystości ruchów przypominając wytwór dra Frankensteina, POSŁUSZNIE CIĘŁA DREWNO i na pewno tak jak ja MARZYŁA O KONDYCJI SZCZYGIEŁKA:)
Super opisana historia;-))))Aż mi się weselej na sercu zrobiło i zawitał uśmiech na twarzy.
OdpowiedzUsuńPiszesz super.
ja tez bym tak chciała pisać, ale wiem że z tym darem to się trzeba urodzić;-)
Pozdrawiam
No co tu dużo gadać MIĘCZAKI, gdyby nie TEŚĆ (podejrzewam dobry, przedwojenny materiał) to byście zimą zamarzli, bo jedzenia, jak widać po plonach ;))) raczej też nie zakopcujecie zbyt dużo ;)))) A tak poważnie...tam na "terenie prywatnym" nie wyrośnie Wam chyba osiedle szeregówek? Trzymam kciuki oby się skończyło tylko na jednym egzorcyście. Buziaki!
OdpowiedzUsuńTwój teść na pewno jest z pokolenia, które podziwiam, czyli nie do zdarcia! Każde następne to już coraz większe niedoróbki ;) Pozdrawiam i sił "do walki" z młodzieżą życzę ;D
OdpowiedzUsuńTaki Teść to skarb. Nie tylko pracę organizuje i dyrektorskim palcem rozdiela zadania, ale i sam w pocie czoła zasuwa. Co tu dużo mówić/pisać - zazdroszczę!
OdpowiedzUsuńOJ ..MÓJ TEŚĆ.....JA GO STARAM SIĘ NIE DOPUSZCZAĆ DO PRACY..WSZYSTKO WIE LEPIEJ...POTEM POŁOWE PO DRODZE INNYCH RZECZY NISZCZY...A TO CO ZROBI...JEST TAK STRASZNE,BRZYDKIE...ECH...TYLKO MÓJ MĄŻ PATRZY NA MNIE I DZIĘKUJE SPOJRZENIEM ,ŻE NIE KRZYCZĘ NA NICH...I SIEDZE CICHO...NAWET PIWA NIE MOGĄĆ SIĘ NAPIĆ...BO TEŚĆ MA Z TYM PROBLEM..POZDRAWIAM I DZIEKUJE ZA SMIESZNA OPOWIEŚC...
OdpowiedzUsuńMnie również taka szczygiełkowa kondycja by się przydała.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
wypisz wymaluj moj ojciec ahhahaha
OdpowiedzUsuńTy to umiesz poprawić humor :))
OdpowiedzUsuńPodobnie , jak majowababcia:))
Piękny dar pisania - tak od niechcenia , a z takim sensem i przesłaniem.
Ach i ten dystans do samej siebie ....
... Mogłabym tak achować niemalże do + nieskończoności.
Pozdrawiam serdecznie !!
O mamo, skąd ja to znam??? Choć w sumie bardziej mój mąż, nie raz przejechał sie na "żywotności" mojej rodziny, która gdy pracuje przerw nie uznaje, odpoczynek nocą w wyrku ma wystarczyć, rano znowu... orka;)))) Z drugiej strony, gdyby nie TA orka drzewek do dzisiaj nie miałabym w ogrodzie, kostka brukowa marnowałaby się gdzieś pod asfaltem... więc jakaś satysfakcja została i świetna anegdota:))))
OdpowiedzUsuńA może by tak wysłać TEŚCIA do Twoich pierwszakiów???
OdpowiedzUsuńPzdr.
Bardzo podoba mi się Twój humor i styl , a poza tym swojsko tu u Ciebie ;))Twój teść przypomina mi naszego wuja Antosia ;)
OdpowiedzUsuńStanowczo praca nie jest dla ludzi. W naturze kobiety jest leżec, pachniec i zajadac winogrona z kryształowego talerzyka:)
OdpowiedzUsuńJakbym moją Teściową widziała! Normalnie mnie w kompleksy wpędza:-)))
OdpowiedzUsuńwiedziałam, ze tutaj rozchmurzę się nieco:) dzięki serdeczne
OdpowiedzUsuńproszę zbierać muchomory czerwonawe /sprawdzić w atlasie/, purchawki i tęgoskóry /te jako przyprawę/.
OdpowiedzUsuń