AUGUSTOWSKIE NOCE czyli warto choć daleko

Pojechało się i już mniej chętnie powróciło na łono PLACÓWKI ..Nieco chętniej  wróciło się do domu, chociaż nie powitano mnie tak, jak w suwalskim DOMU NAUCZYCIELA

"Nie zna życia, kto nie służył w marynarce..." i nie jeździł na SZKOLENIA.

1. pogoda jak drut- słonecznie i tak zimno,że kostnieliśmy -jak drut
2. jedzenie- smakołyk poganiany smakołykiem i w dodatku NIKT nie kazał MYĆ GARÓW!
3. tereny- bajeczne -gdyby nie 12 godzin  jazdy i zatrzęsienie jezior uwierzyłabym z mety ,że jestem w Bieszczadach

No i nasz przewodnik- chylę czoło razem z beretem, bo poznałam CZŁOWIEKA Z KLASĄ.Sama jestem PANIĄ Z KLASĄ, ale ciągnącą się za mną parami, więc PRAWDZIWĄ KLASĘ potrafię zidentyfikować od razu.
Suwalszczyzna oferuje również atrakcje dla  miłośników:

•  jazdy rowerowej z mapą (żadne tam gps, czy inne badziewie)

 

• przygód ( w tym bliskich spotkań trzeciego stopnia z ARMIĄ CZERWONĄ, gdyby przez pomyłkę, ktoś zapędziłby się na "ZAORANE"

JA do nich niestety nie należę i tylko symbolicznie wystawiłam kończyny za granicę

Jedna noga na "ZAKAZANYM" bez wizy, druga na przyjaznej Litwie

• odważnych smakoszy

• Tych, którym się WYDAJE ,że nie mają lęku wysokości

ale wystarczy spróbować miejscowego DZIEŃDZIABRA i wszelkie lęki mijają

• wilków jeziornych, podróżujących "szlakiem" 

•  miłośników wrażeń z pogranicza klasustrofobii

• odważnych degustatorów cudownej leczniczej wody

• oraz bliskich mi duszą miłośników SPOKOJU!

W tym eremie wigierskim zamieszkałabym od razu

•  nałogowych zjadaczy MROWISKA , do których się zaliczam

 A DLACZEGO PRZYWIOZŁAM TYLKO JEDNO?!!! ......BO ZAPOMNIAŁAM ZABRAĆ Z DOMU PORTFELA!!!!! I MIAŁAM TYLKO DROBNE!!!!!
Płacz jednak zostawiłam sobie na powrót  do rzeczywistości i słusznie, bo dziś w pracy dowiedziałam się, czytając opis wybranego zwierzątka,że BARAN JEST SKŁADANY Z KRWI, KOŚCI I ZE SKÓRY, oraz odczytałam uczniowski podpis pod ilustracją przedstawiającą indyka-PAW, gęś- KOGUT i to w obecności PRAKTYKANTKI W NIEMYM OSZOŁOMIENIU ogromem wiedzy moich podopiecznych.
-Niech się Pani nie martwi- pocieszyłam ją
-W ŚRODĘ PANI ICH WSZYSTKIEGO NAUCZY:)