I PAJECHALI, czyli zakończenie urlopu

Musiało oczywiście odbyć się w Przytulisku. Goście zapowiedzieli wizytę - jako gratis przywieźli PSA ( jedynego we wszechświecie, którego boję się jakby mniej ,albo nawet wcale)

W oczekiwaniu:

• posprzątaliśmy izby
• wykosiliśmy trawę
• wywietrzyliśmy pościel
• rozpaliliśmy ognisko i gdy GŁODOMORRA zapowiedziała,że zaraz padnie bez kiełbachy na kiju- ZAJECHALI,kiełbasę zjedli ( na szczęście dla mnie starczyło) i uroczyście wręczyli PREZENT wykonany SAMODZIELNIE dla cioci

Goście zupełnie niekłopotliwi.

 Latali sami do lasu w poszukiwaniu grzybów ( nie ma) i borówek (są!), własnym wiktem uzupełnili lodówkę, chcieli jeść zupki chińskie ( żeby nie sprawiać kłopotu) a ugotowany żur powitali z entuzjazmem godnym zupy rakowej, czy innej delicji, której nie jadłam i nie umiem gotować.
GOSPODARZ zyskał partnerów do kometki.

i po wykonaniu pełnowymiarowego boiska przy użyciu:

• sznurka od snopowiązałki
• węża ogrodowego
• leżaka i deski

odbyły się mistrzostwa wsi w :

• pudłowaniu (bo rakietki nie takie)
• burczeniu pod nosem (kląć nie można bo dzieci)
• okrzykach bojowych ( "dalej nasi"- żeby nikogo nie urazić)

Fotek  z mojego współudziału nie będzie, bo zważywszy na strój i wygląd, nadają się jedynie na okładkę pisma, które jeszcze nie powstało, ale tytuł już ma: NASZ UPOCONY MENEL.
Pies ulatał się tak, że  ślina kapała mu z czoła i z lotki - wieczorem nawet podkradające się myszy nie robiły na nim wrażenia- padł jak trup, a my ćwiczyliśmy dyscyplinę -OBCHODZENIE PRZEZ PRZEKROCZENIE DUŻEGO PSA W MAŁEJ SIONCE (ja za każdym razem w obawie- CO BĘDZIE , GDY NAGLE WSTANIE!?)
Zapewniliśmy również rozrywki intelektualne ( gdy lało)- rozwiązywanie krzyżówek w PORADNIKU DOMOWYM Z 1991 roku ( niektórych ROZWIĄZUJĄCYCH nie było wtedy na świecie)-reszta mogła się wykazać m. in znajomością z  ÓWCZESNYM PREZYDENTEM BOTSWANY?!( na szczęście wyszło samo). Z uwagi na specyficzny sposób czytania TRZYMAJĄCYCH DŁUGOPIS nasz intelekt mógł wznieść się na wyżyny:
-INACZEJ BIELIZNA... NA "SZ"
Po wyczerpaniu wszystkich znanych bliskoznacznych, założyłam okulary i zajrzałam TRZYMAJĄCEJ przez ramię, jednocześnie stukając palcem w łebek.
-AAAAA- TRZYMAJĄCA od razu WIDZIAŁA LEPIEJ- INACZEJ BLIZNA, czyli WIEM - SZRAMA!i potoczyła wzrokeim po ZATACZAJĄCYCH SIĘ WYŚMIEWACZACH.
Obiecała uważać BARDZIEJ, co nie przeszkodziło jej w zapisaniu kolejnego hasła ANYLFEBETA - i bezbrzeżnemu dziwieniu się potem,że NIC NIE PASUJE!
Niestety urlop się skończył i zostawiwszy wszystko samemu sobie

pieniek pewnie odetchnął z ulgą, bo nie musi dźwigać ławki

uzbrojeni w zapas ziół

NIEKTÓRZY ruszali brwiami, ale to akurat pokrzywa anie TE zioła ( na wypadek, gdyby czytał to jakiś celebryta-badacz)

ruszyliśmy DO MIASTA a po drodze do LELOWA, bo dzięki Izie dowiedzieliśmy się o

i musieliśmy to zobaczyć!

PS.Torby marudzą,ze nic o nich- niech więc mają i one:

Dla siostry na zakupy

alcantarowa z Biżuterią:), czyli BOGATEMU WOLNO!:)

KSIĄŻ niczka w podziemiach, czyli zwiedzania ciąg dalszy

Książ nawet z daleka wyglądał imponująco. Po półgodzinnym kolejkowaniu uwieńczonym zakupem biletów wstępu ( w bardzo międzynarodowym towarzystwie)i pokrzepieniu ciał kawą z sernikiem, ruszyliśmy na podbój zamku. 

Wnętrza też imponujące , ale i tak bardziej imponowała mi DRUŻYNA WĘGRÓW zwiedzająca razem z nami i wdzięcznie słuchająca polskojęzycznej przewodniczki.
Napstrykałam sporo fotek, ale nie będę zamęczać nikogo-polecam:

 

• toskańskie widoczki w polskich ( chociaż właściwie niemieckich, bo Hochberg) wnętrzach

• imponujące ogrody i  widoczki

• gabinet z "sówkową" szafą ( Ciekawe JAK DŁUGO miałabyś TAKI porządek- komentarz WIADOMO KOGO!)

• DAISY, czyli angielską stokrotkę na niemieckim trawniku- bo PANI NA WŁOŚCIACH ( tak jak ja) a w dodatku KOLEŻANKA!(dowód poniżej)

 Nie mogło zabraknąć również podziemi

Znów światło i dźwięk. Tym razem pociągnięto nas serią z karabinu maszynowego, gdy nie zareagowaliśmy na 1000wat prosto w oczy i "alaaaaaarrrrrm!"- obecny w podziemiach maluch ( a przewodniczka ostrzegała,żeby NIE WCHODZIĆ) PRZEŻYŁ, bo zaczął własną serię- DARCIA W NIEBOGŁOSY.
Potem w schronie przeżyliśmy nalot bombowy- wrażenia przednie, które także zapewnił nam ten sam MALUCH drąc się jeszcze głośniej- GDZIE JEST DOMEK, JA CHECM DO DOMKUUUUUUU!
Rodziców powinno się (za takie atrakcje zafundowane dziecku) może ukatrupić na miejscu , ale zgodnie stwierdziliśmy,że DOPIERO teraz poczuliśmy grozę wojny.
Po zwiedzaniu -WPRAWNE OKO GŁODOMORA zauważyło PONĘTNY PARASOL

 i NIESTETY pociągnęłam resztę po atrakcyjnych korytarzach

na NAJBARDZIEJ NIEATRAKCYJNĄ KIEŁBASĘ Z GRILLA JAKĄ JADŁAM!:(
Po konsumpcji obowiązkowo musieliśmy dość do MAGICZNEJ ŚCIANY SPEŁNIAJĄCEJ ŻYCZENIA

(MYZIASZ LEWĄ RĘKĄ I ŻYCZENIE SIĘ SPEŁNIA!), bo wszyscy CHCIELIŚMY PRZEŻYĆ!
Sugerowałam,żeby W RAZIE CZEGO wziąć certyfikat potwierdzający TUBYCIE od miejscowego RYCERZA

ale biorąc po uwagę poprzednie , jak się okazało ŚMIERCIONOŚNE sugestie POKAZANO mi

DZIEŁO

 i aż do ŚWIĄTYNI POKOJU dałam spokój.

ŚWIĄTYNIA POKOJU w  Świdnicy- KTO NIE BYŁ- NIECH LECI! arcydzieło w.każdym drewnianym calu. ANONIMOWY PRZYSTOJNIAK przysnął na zewnątrz - niech żałuje!

znużonym, którzy dotrwali do końca tej długaśnej relacji perełka z przedsionka

a potem to już tylko -BYLE NIE PRZEZ WAŁBRZYCH ( bo huśtające drogi) i do domu!